Çocuklar ile anneler arasında çok önemli bir iletişim bulunmaktadır. Ancak bu iletişim her anneye göre değişim göstermektedir. Bazı anneler, çocuklarıyla daha iyi iletişim kurabilirken bazıları ise daha çok tutucu kurallar ile ilerlerler. Bu durum karşısında anne ile çocuk arasında bazı anlaşmazlıklar ve sorunlar meydana gelebilir. Anne modelleri çocukların sosyal hayatta sergiledikleri tutumlar karşısında annelerin nasıl davrandığı ile oluşan modellere denmektedir. Çocuk hatalı bir iş yapmış ise bazı anneler sert bir tepki gösterebilirken bazı anneler ise hatanın ne olduğunu anlamasına yönelik anlatımda bulunabilir. Bu da anneler arasında farklı modeller oluşturmaktadır.
***
Bilimsel olarak tanımlanmış 4 çeşit anne modeli vardır. Bunlar demokratik anneler (sıcak ama sıkıcı) otoriter anneler (ben öyle istediğim için) izin verici anneler (daha çok arkadaş gibi) ve ilgisiz anneler. Peki ya bir anne çocuğunu nasıl yetiştirmeli? Çocuğuyla iletişimini nasıl kurmalı? Bu 4 anne modeli çocuklarının hem bu gününü hem geleceğini nasıl etkiliyor?
***
İlk olarak, demokratik anneler; kendi istediklerini çocuğuna zorla uygulatmak yerine, onunla diyalog kurarlar. Çocuğunun ne istediğini anlamaya çalışıp, fikir alışverişinde bulunurlar. Bu tarz anneler, çocuklarıyla rahatça iletişim kurabiliyorsa, yargılamadan ve ceza vermeden, çocuk o zaman kendini daha sağlıklı anlatır ve annesiyle daha üretken bir ilişki kurabilir.
Demokratik annelerin çocukları daha sosyal, daha yetkin, sorumlu ve özerk olma ihtimallerinin daha yüksek olduğu düşünülüyor.
Otoriter anneler; her ne olursa olsun çocuklarını her koşulda kurallara soru sormadan uyması gerektiğine inanan, kendi istediği gibi yetiştiren, kısıtlayıcı ve cezalandırıcı üslubu olan anne modelidir.
Otoriter anneler çocuklarını en çok ‘Ben senin annenim’ diyerek istediklerini yaptırırlar. Bu tarz yetiştirme, çocuklarının kendi beklentilerinin yerine annenin istediği tarzda yetiştirdiği için çocuğun gelişimi zıt olabiliyor. Otoriter yetişen çocuklar, okulda, dışarıda, sosyal hayatta diğer arkadaşlarına göre daha az uyumlu oluyor. Çocuklar öyle yetiştiği için de kendi istediğinden çok annelerinin isteklerini yerine getirmekte mecbur kalıyor.
İzin verici anneler; daha çok ‘hayır’ demekten kaçınırlar. Kurallarını daha çok çocuklarının ruh haline göre koyarlar ve böylece çocuklarıyla iletişimlerini daha çok arkadaş gibi yaşarlar.
Bu davranışta çocuklar üzerine olumsuz sonuçlara yol açabilir. İzin verici annelerin çocukları genelde kendilerini kontrol etmekte güçlük çekiyor. Bu tarz annelerin çocukları ile ilişkileri daha çok istediği yönde oluyor ve bu da çocukların gelişimde olumsuz rol oynuyor.
Son olarak ilgisiz anne modeli; Çocuğunun eğitim, sosyal hayatı, duygusal hali ve fiziksel halini önemsemeyen anne modelidir. Çocuğun dugusal ya da fiziksel ihtiyaçlarıyla ilgilenecek zamanı kendisinde yaratmıyor ve çocuk ilgisiz büyüyor. İlgisiz yetişen çocuklar, sinirli, agrasif, iletişim kurmada güçlük çeker. Anneler çocukları hakkında pek bilgiye sahip olmadığı için çocuk ilgiyi başka yerde arar.
Bunlarında çocuğa etkisi oldukça yüksektir. Kendilerini ifade etmekte güçlük çeken çocuklar genelge saldırgan yapıya sahip olurlar ve kötü alışkanlıkları hemen kazanabilir.
***
Peki bir anne çocuğunu nasıl yetiştirmelidir?
