1973 yılından bu yana Enez’de pek çok kaymakam tanıdım. Aydın Alper, Alaattin Yüksel ve Rahmetli İbrahim Erhan ile Hudut Bölük Komutanlığım sırasında birlikte çalıştım. Sn. Nail Babacan ile dostluğumuz hala sürüyor. Rahmetli Kemal Güven 1980 yıllarının Kaymakam ve Belediye Başkanı’ydı.  Sn. R. Muhlis Gür tanıdığım en yürekli, ilginç Kaymakamlardan biriydi. Sn. Nevzat Sinan ile Enez’de çok kısa süre birlikteydik. Dostluğumuz daha sonraki yıllarda oluştu. Yakın zamanda Sn. Baysal, Sn. Sefa Güler ve çok kısa zamanda çok özel ve olumlu izler bırakan Sn. İhsan Ayrancı, saygıyla, sevgiyle hemen hatırlayabildiklerim. İsmini burada zikretmediğim 2’si hariç hepsi de Enez için bir şans olan, iz bırakan insanlardı. DÖNEMLERİNİN İMKANLARI ile bu kenarda, köşede kalmış, unutulmuş Enez için ellerinden geleni yaptılar. İyi ama onları yeterince tanıyor muyuz? Hatırlıyor muyuz?

*** 

Bu elbette mümkün değil. Yıllar geçiyor, nesiller değişiyor. Ama o kaymakamları hatırlayanların onlara olan sevgi ve saygıları ömürleri oldukça devam ediyor, edecek. Sn. Elif TUNCER onlardan biraz daha farklı ve şu an için daha popüler. Enez ilk defa O’nunla bir “Kadın Kaymakam” örneğini yaşadı. Bu niteliği ile kadınlarla daha çok birlikte oldu, kucaklaştı. Onların sorunlarını onlarla birlikte çözmenin yollarını aradı. ADEM için hazırladığı çalışma ortamı, gezi uygulamaları ilehem evlere hem de kalplere girdi. Hazırlayıp kabul ettirdiği AB ve Trakya Kalkınma Ajansı projeleri ile Enez için ufuk açıcı hizmetler verdi. Kapalı Halı Saha kompleksi, Enez Spor Kulübü’ne verdiği destek, Uluslararası satranç turnuvası gibi etkinliklerle gençlerin gönlünde taht kurdu. Derneklerle iyi ilişkiler oluşturdu. Önemli destekler verdi. 

Bunlar ilk anda aklıma geliveren, bildiğim hizmetleri. 

Ama bunlardan çok daha önemlisi; makamının kapısının her an herkese açık olması.. Ev ev, köy köy dolaşarak kazandığı, oluşturduğu samimi sevgi yumağı… Sanal medyadan bile kendisine ulaşılabilir olmanın güven duygusu. Bunlar, Elif hanımı diğerlerinden biraz daha farklı kılan özellikleri oldu.

***

Sevgili Kaymakamımız Elif Canan Tuncer, gönderdiği bir mesajda  “Ben resmî ayrılış yaptım.” diyor.. Evet.. Biliyoruz ki bu ayrılış, sadece resmi bir formaliteden ibarettir. Çünkü bunu kendimden biliyorum.. 1985 yılında AYRILMAYA MECBUR BIRAKILDIĞIM Enez’e 2009 yılında yani 25 yıl sonra tekrar döndüm. Enez’den kopmak ve unutmak öyle kolay olmuyor.. Biliyorum ki Sn. TUNCER de resmiyette ayrılsa bile Enez’le gönül bağını hiç koparmayacak. Bıraktığı eserlerin, hizmetlerin ruhu O’nu hep Enez’e çağıracak. 

Çünkü O biliyor ki Enez hizmete doymaz. Çünkü “ENEZ’DE HALA YAPACAK ÇOK ŞEY VAR” ..