<p style="margin-bottom:.0001pt"><span style="background:white"><span style="line-height:normal"><b><span style="font-size:10.0pt"><span style="font-family:"Helvetica","sans-serif""><span style="color:black">Kızılay Çukulata Yerine Ne Vermeli?</span></span></span></b></span></span></p> <p style="margin-bottom:.0001pt"><span style="background:white"><span style="line-height:normal"><span style="font-size:10.0pt"><span style="font-family:"Helvetica","sans-serif""><span style="color:black">Keşan-Enez arası minibüse bindiğiniz de yolcuların çoğunun birbirini tanıdığına şahit olursunuz. Varacağınız yere kadar piyes izliyormuş gibi keyifli bir yolculuk yaparsınız her seferinde.</span></span></span></span></span></p> <p style="margin-bottom:.0001pt"><span style="background:white"><span style="line-height:normal"><span style="font-size:10.0pt"><span style="font-family:"Helvetica","sans-serif""><span style="color:black">Örneğin siz, başka yerlerde hiç minibüse bindiğinizde <b>"Ojgeldin kızanım, (oğlum, gündöndüm, kuzum ...” </b>diye karşılandınız mı? Ya da telefonla konuşurken <b>"Ay çok sıcak. Kahvaltı etmedim ve çok susadım" </b>dediğinizde size, şoför amca hemen su, bisküvi, yandaki teyze leblebi şekeri ikram etti mi?</span></span></span></span></span></p> <p style="margin-bottom:.0001pt"><span style="background:white"><span style="line-height:normal"><span style="font-size:10.0pt"><span style="font-family:"Helvetica","sans-serif""><span style="color:black">Badem şekeri fıkrasını öğrendiğimden bu yana toplu taşımada leblebi, badem ve benzeri şekerleme ikramlarını kabul etmiyorum. Fıkra şöyle: Yaşlı bir teyze şoförün arkasına oturur, bir avuç badem uzatır. Şoför teşekkür eder ve yer bademleri. Biraz zaman geçince, teyze yine bir avuç badem uzatır, şoför yine alır ve yer. Üçüncü kez tekrarlandığında şoför: <b>“Sen ye teyzeciğim”</b> der. Teyzenin yanıtı <b>“Dişlerim yok evladım, ben şekerini emip, bademini sana veriyorum” </b>olur.</span></span></span></span></span></p> <p style="margin-bottom:.0001pt"><span style="background:white"><span style="line-height:normal"><span style="font-size:10.0pt"><span style="font-family:"Helvetica","sans-serif""><span style="color:black">Kulağınıza küpeyi taktım, yolculuğa dönelim.</span></span></span></span></span></p> <p style="margin-bottom:.0001pt"><span style="background:white"><span style="line-height:normal"><span style="font-size:10.0pt"><span style="font-family:"Helvetica","sans-serif""><span style="color:black">Keşan meydan da Kızılay Kan Merkezi kurulmuş. Yanımda oturan amca, iki koltuk öndeki delikanlıya seslendi.</span></span></span></span></span></p> <p style="margin-bottom:.0001pt"><span style="background:white"><span style="line-height:normal"><b><span style="font-size:10.0pt"><span style="font-family:"Helvetica","sans-serif""><span style="color:black">“Amet bugün kan verdin mi?”</span></span></span></b></span></span></p> <p style="margin-bottom:.0001pt"><span style="background:white"><span style="line-height:normal"><span style="font-size:10.0pt"><span style="font-family:"Helvetica","sans-serif""><span style="color:black">Ahmet:</span></span></span></span></span></p> <p style="margin-bottom:.0001pt"><span style="background:white"><span style="line-height:normal"><b><span style="font-size:10.0pt"><span style="font-family:"Helvetica","sans-serif""><span style="color:black">“Yok be Ayati Amca, er gün kan verilir mi? Kanı sulandırayım hele.”</span></span></span></b></span></span></p> <p style="margin-bottom:.0001pt"><span style="background:white"><span style="line-height:normal"><b><span style="font-size:10.0pt"><span style="font-family:"Helvetica","sans-serif""><span style="color:black">“Oğlum Amet, sabahtan beri sulanmıştır bea, duyarlı olmak gerek, on ayat kurtarırsın.”</span></span></span></b></span></span></p> <p style="margin-bottom:.0001pt"><span style="background:white"><span style="line-height:normal"><b><span style="font-size:10.0pt"><span style="font-family:"Helvetica","sans-serif""><span style="color:black">“Yok be Ayati Amca, otuzluk rakı anca boğazımı ıslattı. Yarın öbür gün bakcaz artık.”</span></span></span></b></span></span></p> <p style="margin-bottom:.0001pt"><span style="background:white"><span style="line-height:normal"><span style="font-size:10.0pt"><span style="font-family:"Helvetica","sans-serif""><span style="color:black">Dayanamayıp araya girdim.</span></span></span></span></span></p> <p style="margin-bottom:.0001pt"><span style="background:white"><span style="line-height:normal"><b><span style="font-size:10.0pt"><span style="font-family:"Helvetica","sans-serif""><span style="color:black">“Hayati Amca, Ahmet doğru söylüyor, damarlar uzun, bunun kalbi var, kolu, bacağı var, topuk altına kadar kıvrım kıvrım damarlar… Yeter mi otuz’luk? Yüzlük rakı anca bea”</span></span></span></b></span></span></p> <p style="margin-bottom:.0001pt"><span style="background:white"><span style="line-height:normal"><span style="font-size:10.0pt"><span style="font-family:"Helvetica","sans-serif""><span style="color:black">Ahmet’in gözleri parlayarak:</span></span></span></span></span></p> <p style="margin-bottom:.0001pt"><span style="background:white"><span style="line-height:normal"><b><span style="font-size:10.0pt"><span style="font-family:"Helvetica","sans-serif""><span style="color:black">“Ayati Amca, ablam çok doğru temas etti. Biz duyarlı milletiz. Sen de bu konuda çok assassın ama diabet var, tansiyon var, veremezsin kan. Sen al bu akşam bir yetmişlik bana, yarınki kanı senin amel defterine gönderelim olur mu?”</span></span></span></b></span></span></p> <p style="margin-bottom:.0001pt"><span style="background:white"><span style="line-height:normal"><span style="font-size:10.0pt"><span style="font-family:"Helvetica","sans-serif""><span style="color:black">Hayati Amca ağzının içinden</span></span></span></span></span></p> <p style="margin-bottom:.0001pt"><span style="background:white"><span style="line-height:normal"><b><span style="font-size:10.0pt"><span style="font-family:"Helvetica","sans-serif""><span style="color:black">“Başlıcam babanın şarap çanana”</span></span></span></b></span></span></p> <p style="margin-bottom:.0001pt"><span style="background:white"><span style="line-height:normal"><b><span style="font-size:10.0pt"><span style="font-family:"Helvetica","sans-serif""><span style="color:black">“Bir şey mi dedin Ayati Amca?”</span></span></span></b></span></span></p> <p style="margin-bottom:.0001pt"><span style="background:white"><span style="line-height:normal"><span style="font-size:10.0pt"><span style="font-family:"Helvetica","sans-serif""><span style="color:black">Hayati Amca işkembesini şişirerek cevap verdi.</span></span></span></span></span></p> <p style="margin-bottom:.0001pt"><span style="background:white"><span style="line-height:normal"><b><span style="font-size:10.0pt"><span style="font-family:"Helvetica","sans-serif""><span style="color:black">“Diyom ki; bu Kızılay kanı alınca niye çukulata verir? Bir duble rakı verse ya”</span></span></span></b></span></span></p> <p style="margin-bottom:.0001pt"><span style="background:white"><span style="line-height:normal"><b><span style="font-size:10.0pt"><span style="font-family:"Helvetica","sans-serif""><span style="color:black">“Vallahi çok doğru temas ettin Ayati Amca, Türkiye’nin kan ihtiyacı Trakya’dan karşılanmış olur. İhraç bile ederiz. Hatta minibüsler de şekerleme verileceğine bir çay bardağı aslan sütü verilsin. Dişleri olana, olmayana.”</span></span></span></b></span></span></p> <p style="margin-bottom:.0001pt"><span style="background:white"><span style="line-height:normal"><span style="font-size:10.0pt"><span style="font-family:"Helvetica","sans-serif""><span style="color:black">Az önce kahkaha atan şoför amcama sataşma olunca söz hakkı doğdu; sohbete müdahil oldu.</span></span></span></span></span></p> <p style="margin-bottom:.0001pt"><span style="background:white"><span style="line-height:normal"><b><span style="font-size:10.0pt"><span style="font-family:"Helvetica","sans-serif""><span style="color:black">“Kızanım, bizi karıştırma bea! Bir otuzluk kaç para biliyon mu sen? Devlet Baba’nın işi o. Biz ev yapımı rakımızla, kendi yağımız da kavruluruz.”</span></span></span></b></span></span></p> <p style="margin-bottom:.0001pt"><span style="background:white"><span style="line-height:normal"><span style="font-size:10.0pt"><span style="font-family:"Helvetica","sans-serif""><span style="color:black">Siz hiç minibüsten inerken <b>“Kızanım yolun düşerse yine bekleriz”</b> diye uğurlandınız mı?</span></span></span></span></span></p> <p style="margin-bottom:.0001pt"><span style="background:white"><span style="line-height:normal"><span style="font-size:10.0pt"><span style="font-family:"Helvetica","sans-serif""><span style="color:black">Güzel ülkemin güzel insanları…</span></span></span></span></span></p>