Rumeli sanatçısı Arif Şentürk “Deryalar” türküsüyle özdeştir. Bu türküyle gençlere halay çektirmiş ve çok sevdirmiştir. Deryalar’ın hüzünlü bir öyküsü vardır, isterseniz ona değinelim.
***
Aman bre deryalar kanlıca deryalar
Biz nişanlıyız deryalar
Biz nişanlıyız
***
İkimiz de bir boydayız
Biz delikanlıyız
***
Kırcaali’yle Arda arası saat sekiz sırası
Ardalılar ağlıyor Yusuf’um
Yoktur ah çaresi
***
Çıkar aba poturunu Yusuf’um
Dalgalar artacak
Demedim mi ben sana Yusuf’um
Kayığımız batacak
***
Kırcaali’den Arda boylarına
Kimler gidecek
Garipte Yusuf’umun annesine
Kimler haber verecek
Zavallı Feride’nin annesine
Kimler haber verecek
***
Yusuf ile Feride birbirlerini çok sevseler de ailelerini bu evliliğe bir türlü razı edemezler. Yusuf kafasında bir plan yapar: Feride’yi yanına alarak Arda Nehri’ni geçip izlerini kaybettirecek, gittikleri yerde yeni bir hayat kuracaklardır. Bunu Feride’ye anlatır.
Feride: “Bizim kayıklar Arda nehrine dayanmaz, gitmeyelim” dese de Yusuf ikna olmaz. Kayığa binerler ancak dalgalar kayığı devirir. Yusuf, Feride’yi kenara çıkardığı sırada gelen yüksek dalgayla sularda kaybolup gider.
Yusuf’un ardından bu türküyle ağıt yakılır.
*********
Yıllar önce Arif Şentürk’ün meşhur “Deryalar” türküsünün öyküsünü yazmıştım. Kel Aliço Pehlivan Güreşleri’nde Koyunyeri kızlarıyla hem söyledi hem de onlarla birlikte halay çekmişti. O gün görüştük. Ölüm haberiyle üzüldüm. Kendisine rahmet diliyorum. Ruhu şâd olsun.
