Eskinin 5. sınıf, şimdinin ortaokul 1. sınıf öğrencilerinin yaşları 10 ila 11 arasında değişiyor. Toplumumuzda adının anılmasından korkulan, illa ki söz etmek gerekiyorsa “3 harfliler” şeklinde kodlanan “cin”leri bu yaştaki çocukların gündemine getirmek doğru mudur?
Yetişkin insanların dahi tüylerini ürperten, “Cin çarpmışa dönmek”, “Cinlere karışmak” gibi anlamı kötü birçok deyime konu olmuş bu soyut varlıklardan özellikle söz etmek, bu yaştaki çocukların ruh sağlığı açısından nasıl değerlendirilir, bir uzmana sormalı elbet.
Şahsi fikrim, Kuran’da tartışmaya açılabilecek onca güzel ayet varken bu konunun daha ileriki yaşlara bırakılmasıdır. Merak eden öğrencilere ayrıca bu konuda açıklama yapılmalı ancak konuyu sınıf gündemine taşımak, çocukların bu konuda korkuyla karışık meraka kapılmasına ve kendilerini daha da korkutacak birtakım bilgileri muhtelif yerlerden edinmelerine yol açacaktır diye düşünüyorum.
Bizlerin öğrencilik yıllarında, oradan buradan duyduğumuz cin, peri, ruh, karabasan hikâyelerini din öğretmenlerimize sorduğumuzda öğretmenler, olabildiğince kısa “Bu tür varlıkların bizim dünyamızla alakası yoktur. Korkmayın.” gibi yanıtlarla konuyu kapatırlardı.
Çünkü ne kadar anlatırlarsa anlatsınlar henüz bu konuları kavrayacak olgunlukta olmadığımızı bilirlerdi.
Şimdinin öğretmenlerinin bu şansı yok gibi görünüyor. Tartışılsın diye kitaba konulan bu ayeti mecbur tartışacaklar.
Ben çocuğumun, bu yaşta bu konuya temas etmesini istemem doğrusu. Ya siz?
