Görünmez fırçasını gökten çekince zaman
"Tan " adlı busesini göğe kondurur hicran
Körfeze yayılırken vedanın gri sesi
Tüm Saros’da azalır tabiatın nefesi!
.
Cırcır kemanlarına düşer böylece akşam
Boynu bükük bakınır ayçiçekler uzaktan
Anlaşılan o dur ki, fırçasını silmekte
Değişimin sırtında yol alan ahir zaman!
.
Görürüz ki mavi gök artık erimektedir
Körfezin gözlerine bir perde inmektedir
Zamanın paletinde boya tükenmiş gibi
“Sema “denen mavi gül, siyaha dönmektedir.
.
Artık ne serçe sesi, ne de alkım renkleri
Semanın her yerinde yalnız yıldız gözleri
Bir mesaj verir gibi titreşirken her biri
Sanırsın göz kırpıyor semanın melekleri
.
Ne hikmetse, bazı gün Ay da görünmektedir
Semanın podyumunda sessiz yürümektedir
Sonsuzluğun içinden gülümserken her biri
Sanki evvel zamandan haberler vermektedir.
.
Körfezin gözlerinde dinlenen kimi gönül
Bu örtünün içinde kasvete girmektedir
Bu yüzden çok uzakta balıkçı fenerleri
Böyle gönüller için geceyi delmektedir!
.
Kimine, bu ışınlar ateş böcekleridir
Ya da keşif yolunda Pîri’nin erleridir
Gecenin örtüsünü yırtmak için her gece
Donanma neferleri ufka üflemektedir.!
.
Yeşil-mavi zümrüte benzeyen cennet Saros
Her tan sonu gönlüme böyle görünmektedir
Maviye bir gecelik hasretinde Saros’un
Kömür renkli gözleri gece de gülmektedir.
.......................***.......