Kalbimin orta yerinde
iptidai bir menekşe
Yaralar ve yarınlar için büyütüyorum
Hüznün her türlüsünü yaşadım
Kırgınım, anlatmaya üşeniyorum
Terk edilmiş bir malikaneyim
Ne anılar saklıyorum içimde
Her geçen gün yıkılmaya yüz tutmuşum
Gıcırdıyorum, zeminim uygunsuz
Sokağımda yeni binalar yükseliyor
Onlara tutunuyorum
Alsam başımı yastığa koysam
Gitsem buralardan çok uzaklara
İçimde götüreceğim geçmişimi
Oysa bıraksam, bırakabilsem tozlu yollara
İptidai günler yaşıyoruz hep beraber
Ne güzeldim ben eskiden
Eğer medeniyet dediğin buysa
.
Ben hep uzağında kaldım bugünlerin
Geçmişte asılı kaldı hırkam
Yarınlara gideyim derken,
Nefessiz kaldım.
.
Her şey bir elmayla başladı
İki kişi arasındaydı her şey
Sonra bu hır gür bu tantana
Neden böyle oldu anlamadım
.
Durdum ve dedim ki kendime
İptidai bir adamsın vesselam
Es-selamün aleyküm
Aleyna ve aleyküm es-selam.
