Trakya bölgesinde ilçe, köy, belde ayırt etmeksizin engellilere yaptığım her türlü yardımı (engelli arabası, giyim, kuşam, fakir çocukları sünnet, ağaçlandırma, köylere Atatürk Büstü) gibi çalışmalarımı otuz yıl yayınlanmakta olan yerel gazetelerimizde okudunuz. Keşan halkının hayırsever işadamlarının desteği hiç eksik olmadı. Adeta sıraya girdiler. Beni Kılavuz olarak tayin ettiler. Onlardan aldığım güçle en son 100 adet engelli arabasını teslim ettikten sonra sayılarını unuttum. Son olarak İpsala merkezde bir engellimiz araba istedi. Onu temin etmeye çalışıyorum.
Gönüllü olarak yaptığım bu çalışmalar sırasında (eski Kaymakam’a) Keşan’da esnaftan zorla para istediğimi ve engellilere araba aldığımı şikayet dilekçesiyle kaymakamlığa verdiler.
Kaymakamlık dilekçe üzerine müfettiş görevlendirdi. Keşan esnafına soruldu alınan cevaplar şikayet edenleri utandıracak şekilde ağır eleştirilerdi. Bugün yine şikayet edilsem yine engellilere yardım ederim.
Beni akrabasının cenazesi sırasında gören hayırsever ifade veremez. Önkal al şu parayı bir engelliyi sevindir dediğini hala unutamam güvenine teşekkür ederim. “Güneş balçıkla sıvanmaz, altın ateşle erisede değerini kaybetmez” bilmem anlatabildim mi?
Not: Lisede okuyan başarılı bir öğrenciye bilgisayar hediye ettik. O öğrenci şimdi doktor olarak görev yapıyor. İşte ödülümüz.
