ENEZ MEKTUBU - Ulaş Demiray
“Savaşlar olmasın” diye slogan atmakla savaşları durdurmak mümkün olmuyor. Bunun için tüm Dünyanın ortak noktalarda buluşabileceği YENİ BİR DÜNYA düzeni gerekiyor. Yeni bir ekonomik sistem gerekiyor. Dünya insanlarının bir bölümü, uzayda 15 dakika dolaşabilmek için trilyonlar harcarken bir başka bölümü aç geziyor. Besleyemedikleri çocukları akbabalara yem oluyor. Dünyanın bir köşesinde insanlar demokratik düzen içinde, gelecek kaygıları olmadan, yaşamın tadını çıkarabilecek kadar ekonomik imkânları ile özgür yaşarken bir başka köşede diktatörlerin utanç verici baskı ve zulmü altında kölelik koşullarında ömür tüketiyor. Egemenler bu düzeni değiştirmek şöyle dursun, sürdürmek için trilyonlarca dolar para harcıyorlar.
***
Üst kattakiler dünyaya yön verip yaşamın tadını çıkarırken alt kattaki bizler “hangisinin daha haklı olduğu” konusunda birbirimizi düşmanlaştıracak tartışmalara giriyoruz. Bu edepsizlerin birbirlerinin varlığı ile beslendiklerini görmezden gelip, bu tavrımızla bir de onların ekmeğine yağ sürüyoruz. Hatta böyle zamanlarda TV karşısına geçip hangisinin kaç topu, kaç tankı olduğuna bakarak yorumlar yapıyor, stratejiler üretiyor ve bundan keyif alıyoruz. Yani savaşlarda insanlarla birlikte insanlık da ölüyor. Bunu görmüyoruz. Empati yapmayı, yaşanan acıları içimizde yaşatmayı, ders almayı yani işin esasına inmeyi bilmiyor, çare üretmek yerine gelecek mültecilerin cinsel kimliklerini düşleyerek iğrenç hayaller bile kurabiliyoruz.
***
Dünya nimetlerini adil bir şekilde paylaşmak için yeni kurumlar ve hukuk düzeni oluşturmadan, hudutları sadece kültürel ve yerel hakları sınırlayan mutasavver çizgiler haline getirmeden, monarşik ve totaliter rejimlerin üzerine hep beraber gitmeden barış içinde bir dünyayı oluşturmak zor, ama imkânsız değil. Zaman içinde, gelişen teknoloji, iletişim ve mesafeleri kısaltan yeni ulaşım imkânları ile bu er ya da geç gerçekleşecektir. Birbiri ile iç içe girmiş ticari ilişkiler, enerjinin uluslararası paylaşımı Dünyayı o yöne götürmektedir. Kapitalist / Liberal sistemi artık kişiler, devletler değil teknoloji yönlendirmektedir. Bunun önündeki en büyük engel ise hala ULUS DEVLET kavramı çerçevesinde bu dünyada ilelebet var olacağını, hatta dünyaya egemen olacağını sananlardır.
***
Tüm dünyanın savunma harcamalarını bir kaç yıl için açlığa, yoksulluğa, çaresizliğe çare olarak yönlendirebilsek yaşanabilir bir dünya için çok büyük mesafeler alırız. Hiç yoksa insanlara aç kalmayacakları, sağlıkla yaşayacakları, yaşlılıklarını güvenle yaşayabilecekleri bir dünya yaratabiliriz. Hatta bunun için, yaşanan bu son savaşta harcanan para ile büyük mesafe alınabilir.
SONUÇ : Savaşa HAYIR demek taraflardan birini haklı, diğerini haksız göstermeye çalışan bir anlayışla mümkün olmaz. Şimdilik bize düşen AMA, FAKAT demeden savaşa TAVİZSİZ karşı çıkmaktır.
