<b><span style="font-size:10.0pt;font-family:"Humanst531 BT","sans-serif"">"Tanrı her kuşun rızkını verir,</span></b> <p class="MsoNormal"><b><span style="font-size:10.0pt;font-family:"Humanst531 BT","sans-serif"">ancak yuvasına koymaz." <o:p></o:p></span></b></p> <p class="MsoNormal"><b><span style="font-size:10.0pt;font-family:"Humanst531 BT","sans-serif"">J. G. Holland<o:p></o:p></span></b></p> <p class="MsoNormal"><b><span style="font-size:10.0pt;font-family:"Humanst531 BT","sans-serif""> </span></b></p> <p class="MsoNormal"><b><span style="font-size:10.0pt;font-family:"Humanst531 BT","sans-serif"">İlyas</span></b><span style="font-size:10.0pt;font-family:"Humanst531 BT","sans-serif"">, <i>o yıllara göre; biraz daha gelişmiş bir Trakya kasabasında dünyaya gelmiş, 5-6 yaşlarında bir çocuktu. <o:p></o:p></i></span></p> <p class="MsoNormal"><i><span style="font-size:10.0pt;font-family:"Humanst531 BT","sans-serif"">Baba tarafı Tatar olan İlyas'ın yüz hatları bir Tatar'dan ziyade bir Moğol Çocuğu'na benzerdi…<o:p></o:p></span></i></p> <p class="MsoNormal"><i><span style="font-size:10.0pt;font-family:"Humanst531 BT","sans-serif"">Hafif esmer, masum ve hüzünlü görünüme sahip bir yüzü vardı.<o:p></o:p></span></i></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:10.0pt;font-family:"Humanst531 BT","sans-serif"">O uysal görünüşü onun gerçek kişiliğini yansıtırdı sanki… Onun; uysal, sessiz, söz dinleyen, itaat eden, herkesle barışık, çevresine sorun çıkarmayan, <b>'ideal bir çocuk'</b> denilebilecek kadar etkileyici bir kişiliği vardı.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:10.0pt;font-family:"Humanst531 BT","sans-serif"">Üstünü-başını kirletmez, arkadaşları oyuna almasalar bile üzülmez, kıskanmaz, bir kenarda durup onları seyrederdi…<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:10.0pt;font-family:"Humanst531 BT","sans-serif"">Söz dinlediği ve kimseye saygıda kusur etmediği için mahallenin diğer büyükleri tarafından sevilirdi. Annelerinin sözlerini dinlemeyen, oyunu bırakmak istemeyen çocukların da yerlerine bakkala gider, istediklerini getirirdi.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:10.0pt;font-family:"Humanst531 BT","sans-serif"">Koşa koşa gider, koşa koşa gelirdi…<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:10.0pt;font-family:"Humanst531 BT","sans-serif"">Kimdi bu İlyas?...<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:10.0pt;font-family:"Humanst531 BT","sans-serif"">O yıllarda 'ideal aile' kabul edilen, dede, nine, anne-baba, amcalar, gelinler ve çocuklardan oluşan 'geniş aile' tipinin en küçük fertlerinden biriydi.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:10.0pt;font-family:"Humanst531 BT","sans-serif"">Bu geniş ailenin öyküsü Kırım'dan başlar.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:10.0pt;font-family:"Humanst531 BT","sans-serif"">Ailenin en büyüğü ve reisi <b>Rasim Dede</b>, bir zamanlar Osmanlı eyaleti olan Kırım'da dünyaya gelmiş, 40'ından sonra eşi ve çocuklarıyla birlikte Türkiye'ye göç etmiş, bir ihtiyardı.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:10.0pt;font-family:"Humanst531 BT","sans-serif"">Cumhuriyetin ilk yıllarıdır o yıllar…. İlk yerleştikleri <b>'iskan'</b> yerleri Orta Anadolu'nun büyük bir şehri olmuş. Bu şehirde tren istasyonu ile şehir merkezi arasında yük taşıyarak çoluk-çocuğunun nafakasını çıkarmaya çalışmış…<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:10.0pt;font-family:"Humanst531 BT","sans-serif"">Yerleştikleri bu şehrin töre, gelenek ve kültürlerine alışamamışlar… Trakya'da kalan hemşerilerinin yanına gitmek hiç akıllarından çıkmamış…<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:10.0pt;font-family:"Humanst531 BT","sans-serif"">Sonunda Trakya'ya göç etmeye karar vermişler…<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:10.0pt;font-family:"Humanst531 BT","sans-serif"">Bir sonbahar mevsiminde beş yıl kaldıkları bu şehirden, at ve arabayı satarak ayrılmak zorunda kalmışlar… İlk iskan yerinde 10 yılı doldurmadıkları için devletin verdiği ev yine devlete kalmış, satamamışlar…<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><i><span style="font-size:10.0pt;font-family:"Humanst531 BT","sans-serif"">Yaşı 80'ine yaklaşmış olan Rasim Dede, sevimli, sohbeti dinlenir bir ihtiyardı. O, Kırım'da geçen günlerini hep anlatırdı. Oradaki geniş otlakları, derin vadilerde akan derelerden tuttuğu balıkları, Kırım'ın güçlü ve koşan atlarını, iri-tatlı üzüm yapan bağlarını; anlatır dururdu hep…<o:p></o:p></span></i></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:10.0pt;font-family:"Humanst531 BT","sans-serif"">Bazen Rus Çocukları'yla yaptıkları çocukluk kavgalarını da anlatmadan edemez, güldürürdü dinleyenleri…<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:10.0pt;font-family:"Humanst531 BT","sans-serif"">Yaşlandığı için artık çalışamıyor ama bu geniş aileyi kavgasız-gürültüsüz yönetmesini biliyordu…<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><b><span style="font-size:10.0pt;font-family:"Humanst531 BT","sans-serif"">İlyas'</span></b><span style="font-size:10.0pt;font-family:"Humanst531 BT","sans-serif"">ın annesi <b>Fikriye</b>, Bulgaristan Göçmeni'dir. Ailesiyle birlikte Varna'nın bir köyünden küçük yaşlarda gelmiş… İlk geldiği yıllarda önce babasını, sonra da annesini kaybetmiş… İyi niyetli ve ocak bir aile onu evlat edinmiş, bağırlarına basmışlar; <b>Rasim Dede</b>'nin ilk oğlu <b>Taşçı</b> <b>Süleyman</b>'la görücü usulüyle, onlar evlendirmişler…<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:10.0pt;font-family:"Humanst531 BT","sans-serif"">Hayatı, varlığı, yokluğu ve kimsesizliği küçük yaşlarda öğrenmiş, şımarıklık yapmamış, kendisini büyüten insanlara saygısızlık ve nankörlük etmemiş…<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><i><span style="font-size:10.0pt;font-family:"Humanst531 BT","sans-serif"">O, küçük yaşlarda, hayatı ve gerçekleri olduğu gibi kabullenmesini bilmiş, yaşadığı acıları sinesine çekmiş, cefakar bir kadındı.<o:p></o:p></span></i></p> <p class="MsoNormal"><b><i><span style="font-size:10.0pt;font-family:"Humanst531 BT","sans-serif"">Süleyman</span></i></b><i><span style="font-size:10.0pt;font-family: "Humanst531 BT","sans-serif"">'la görücü usulüyle evlenmesine rağmen, giderek onu sevmiş, can yoldaşına saygıda kusur etmemiş… Yoksulluk ve zorluklarla savaşan hayat arkadaşının hep yanında olmuş, onu üzmemişti…</span></i><span style="font-size:10.0pt;font-family:"Humanst531 BT","sans-serif""><o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><b><span style="font-size:10.0pt;font-family:"Humanst531 BT","sans-serif"">Taşçı Süleyman</span></b><span style="font-size:10.0pt;font-family:"Humanst531 BT","sans-serif"">, sabahleyin erkenden kalkar, sabah çorbasını içtikten sonra Fikriye'nin hazırladığı öğlen yemeği kumanyasını alır, taş ocağına gitmek üzere yola koyulurdu. Kasabaya 3-<st1:metricconverter productid="4 km" w:st="on">4 km</st1:metricconverter> uzaklıkta olan taş ocağına yarım saat kadar yürüdükten sonra varırdı.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:10.0pt;font-family:"Humanst531 BT","sans-serif"">O civarda onun gibi ekmeğini taştan çıkaran 5-6 tane meslektaşı daha vardı. Birbirlerine <b>'komşu' </b>diye seslenirler, çalışırken adeta yarış ederlerdi. Bazen de kumanyalarını birleştirip, ortak bir sofrada yiyeceklerini paylaşmanın zevk ve mutluluğunu yaşarlardı…<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:10.0pt;font-family:"Humanst531 BT","sans-serif"">Taş çıkarmak zor iştir, güç-kuvvet ister, emek ister… Hele sert kayalarda damar açmak, büyük parçaları kırmak ve taşımak yorar, terletir o işte çalışanları…<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:10.0pt;font-family:"Humanst531 BT","sans-serif"">O yıllarda dinamit, taş kırma makinesi v.b. aletler de yoktur.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:10.0pt;font-family:"Humanst531 BT","sans-serif"">Taşçılar çıkardıkları taşları düzgünce bir küp şeklinde dizerler; ev, duvar yapmak isteyenlere <b>'metre'</b> ile ölçüp satarlardı….<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:10.0pt;font-family:"Humanst531 BT","sans-serif""> </span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:10.0pt;font-family:"Humanst531 BT","sans-serif"">Bir ağustos ayının akşam serinliği yeni yeni basmaya başlamıştı. <b>İlyas</b> ve arkadaşları sıcakta oynamışlar, yorgunluktan evlerinin gölgesinde oturmuş dinleniyorlardı. Sokağın başından hızla çıkan at arabasının hemen bahçe duvarının öbür tarafında durduğunu fark ettiler… <b>İlyas</b> ve arkadaşları arabaya doğru koştular…Arabanın yüksek kanatlarından fark edememişlerdi… <b>Taşçı Süleyman</b> arabanın içinde yüzükoyun yatıyor, eliyle karnını tutuyordu.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:10.0pt;font-family:"Humanst531 BT","sans-serif"">Annesi, dedesi ve <b>Zehra Nine</b>'si birlikte indirdiler <b>Taşçı Süleyman</b>'ı...<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><b><span style="font-size:10.0pt;font-family:"Humanst531 BT","sans-serif"">Süleyman</span></b><span style="font-size:10.0pt;font-family:"Humanst531 BT","sans-serif"">, can acısıyla bağırıyor, inliyor, ağzından sular akıyordu. Onu yeni gölge yapmaya başlamış olan asma çardağının altına yatırdılar… Terini sildiler, ağrıyan yerine masaj yaptılar…<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><b><span style="font-size:10.0pt;font-family:"Humanst531 BT","sans-serif"">İlyas</span></b><span style="font-size:10.0pt;font-family:"Humanst531 BT","sans-serif"">, olanlardan hiçbir şey anlamamış, babasının perişan halini sessizce izliyordu. Amcaları, halası ve komşular da yetiştiler.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:10.0pt;font-family:"Humanst531 BT","sans-serif"">Yapılanlar fayda vermemişti. Ağrıları gittikçe artan, Tanrı'ya yalvararak inleyen <b>Süleyman</b>'ı hastaneye götürmekti tek çare… O saatlerde evde bulunan <b>İdris Çavuş</b>'un faytonuna bindirip hızlı bir şekilde hareket ettiler… <b>Rasim Dede</b> ve <b>Zehra Nine</b> de faytona binmiş, en küçük amcası <b>Ahmet</b> de faytonun arkasından yayan gitmişti…<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:10.0pt;font-family:"Humanst531 BT","sans-serif"">Şaşkına dönen İlyas, faytonun arkasından bakakalmıştı…<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:10.0pt;font-family:"Humanst531 BT","sans-serif"">Hastane çok yakındı o mahalleye… Çok geçmeden <b>Ahmet</b>'in hızlı hızlı, telaşla eve geldiğini gördüler. <b>Ahmet</b>, bahçeye girer girmez ağlamaya başlamıştı. Konuşurken zorlanıyor, tıkanıyordu… Ama acı gerçeği herkes anlamıştı… Kırımlı, iki çocuk babası <b>Taşçı Süleyman</b>, yoksul <b>Süleyman</b> ölmüştü…<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:10.0pt;font-family:"Humanst531 BT","sans-serif"">Taş çıkarırken kendini çok zorlamış, bağırsağı kopmuş dediler… Doktor daha müdahaleye başlamadan sedyede son nefesini vermiş…<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:10.0pt;font-family:"Humanst531 BT","sans-serif"">Bağırışmalar, ağlamalar, feryatlar gece yarılarına kadar sürmüş, <b>İlyas</b>'ı arkadaşları ağlarken; ilk o gece görmüşlerdi…<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:10.0pt;font-family:"Humanst531 BT","sans-serif"">Cenazesi fazla kalabalık olmadı <b>Taşçı Süleyman</b>'ın… Kardeşleri, birkaç yakın komşusu ve az sayıda akrabaları…<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><b><span style="font-size:10.0pt;font-family:"Humanst531 BT","sans-serif"">İlyas</span></b><span style="font-size:10.0pt;font-family:"Humanst531 BT","sans-serif"">, küçük elleriyle babasının mezarına su dökmüş, bir kez daha ağlamıştı.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:10.0pt;font-family:"Humanst531 BT","sans-serif""> </span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:10.0pt;font-family:"Humanst531 BT","sans-serif""> </span></p> <p class="MsoNormal"><b><span style="font-size:10.0pt;font-family:"Humanst531 BT","sans-serif"">Süleyman</span></b><span style="font-size:10.0pt;font-family:"Humanst531 BT","sans-serif"">'ın yokluğu bu büyük ailenin her ferdini etkilemiş, ortalığı bir hüzün sarmıştı… Ama hayat, kaldığı yerden devam ediyordu sessiz sessiz!...<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:10.0pt;font-family:"Humanst531 BT","sans-serif"">Ailevi sorunları yumuşak ve özverili davranışları ile çözmesini bilen <b>Süleyman</b> aranıyordu. O, kardeşlerinin eşlerinin bile babasıydı… Onun sağlığında <b>'aga'</b> demeden söze başlamamışlardı hiç…<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><b><span style="font-size:10.0pt;font-family:"Humanst531 BT","sans-serif"">Taşçı Süleyman</span></b><span style="font-size:10.0pt;font-family:"Humanst531 BT","sans-serif"">'ın ocağının kapısı akşamları erken kapanıyordu, artık… <b>Süleyman</b>'ın yokluğuna alışamayan <b>Fikriye</b>'yi karamsarlık duyguları sarmaya başlamıştı.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><b><span style="font-size:10.0pt;font-family:"Humanst531 BT","sans-serif"">Süleyman</span></b><span style="font-size:10.0pt;font-family:"Humanst531 BT","sans-serif"">'dan kalan para ile bir müddet idare ettiler. Ardından da taş ocağını sattılar. Bazen de <b>Süleyman</b>'ın kardeşlerinin yardımları oldu…<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:10.0pt;font-family:"Humanst531 BT","sans-serif"">Ama nereye kadar dayanabilirlerdi? Umutlar gittikçe tükeniyordu.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:10.0pt;font-family:"Humanst531 BT","sans-serif"">Bir müddet tarlalara çapa işlerine, ara sıra da evlere temizlik işlerine gitti geldi <b>Fikriye</b>…<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:10.0pt;font-family:"Humanst531 BT","sans-serif"">Aldığı para ekmeğe bile yetmemişti…<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:10.0pt;font-family:"Humanst531 BT","sans-serif"">Bir akşam <b>Rasim Dede</b> ile <b>Zehra Nine</b> yanlarına çağırdı <b>Fikriye</b>'yi…<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><b><span style="font-size:10.0pt;font-family:"Humanst531 BT","sans-serif"">Rasim Dede</span></b><span style="font-size:10.0pt;font-family:"Humanst531 BT","sans-serif""> çok açık ve net konuştu…<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><i><span style="font-size:10.0pt;font-family:"Humanst531 BT","sans-serif"">- Kızım, daha çok gençsin… <b>Süleyman</b> senin kocan olduğu kadar bizim de oğlumuzdu. Kaderin önüne geçilmez… Biz yaşlandık. Sana ve çocuklarına faydamız olmaz. Önünde uzun bir hayat var… Kısmetin çıkarsa evlen, <b>İlyas</b> bizde kalsa da olur, derken; <b>Fikriye</b> sıkılmış, başını önüne eğmişti… <o:p></o:p></span></i></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:10.0pt;font-family:"Humanst531 BT","sans-serif"">Hiçbir cevap vermeden kendi evine geçti.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:10.0pt;font-family:"Humanst531 BT","sans-serif"">Kayınpederi ve kayınvalidesinin bu hoşgörüsü ve isteği komşular arasında çabuk duyuldu. Çöpçatanların koşturması ile kısmeti çabuk çıktı. Hiç evlenmemiş bir kamyon şoförü ile tanıştırıldı ve çok düşünmeden kararını vermek zorunda kaldı…<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:10.0pt;font-family:"Humanst531 BT","sans-serif"">Eski, külüstür küçük bir kamyonla geldi adam, bir akşamüzeri…<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:10.0pt;font-family:"Humanst531 BT","sans-serif""> </span></p> <p class="MsoNormal"><b><span style="font-size:10.0pt;font-family:"Humanst531 BT","sans-serif"">Fikriye</span></b><span style="font-size:10.0pt;font-family:"Humanst531 BT","sans-serif"">, birkaç parça eşyasını önceden hazırlamıştı… <b>İlyas</b>'ı son kez öperek:<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><b><i><span style="font-size:10.0pt;font-family:"Humanst531 BT","sans-serif"">- Ben ara sıra gelir seni dolaşırım</span></i></b><span style="font-size:10.0pt; font-family:"Humanst531 BT","sans-serif"">, dedi ve küçük bebesiyle yeni evleneceği adamın yanına oturdu.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><b><span style="font-size:10.0pt;font-family:"Humanst531 BT","sans-serif"">Fikriye</span></b><span style="font-size:10.0pt;font-family:"Humanst531 BT","sans-serif"">, ayrılırken üzüntüsünü gizlemeye çalışmış, <b>İlyas</b> ise içeriye kaçmıştı.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><b><span style="font-size:10.0pt;font-family:"Humanst531 BT","sans-serif"">İlyas</span></b><span style="font-size:10.0pt;font-family:"Humanst531 BT","sans-serif"">, üçüncü sınıfa kadar dedesi ve ninesi ile yaşamaya devam etti.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:10.0pt;font-family:"Humanst531 BT","sans-serif"">Annesi, evlendikten sonra birkaç kez geldi görmeye <b>İlyas</b>'ı… Adamın soğuk halinden ve sert bakışlarından hiç hoşlanmamıştı… Annesini anlayamadığından bir türlü affetmiyordu.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:10.0pt;font-family:"Humanst531 BT","sans-serif"">Giderek annesi ile bağları iyice kopmuştu.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:10.0pt;font-family:"Humanst531 BT","sans-serif"">İyice yaşlanmaya başlayan dedesi ile ninesi onu 4. sınıfta yetiştirme yurduna vermek zorunda kaldılar…<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><b><span style="font-size:10.0pt;font-family:"Humanst531 BT","sans-serif"">İlyas</span></b><span style="font-size:10.0pt;font-family:"Humanst531 BT","sans-serif"">, yurtta yatıp kalkıyor, kenar mahalledeki ilkokula gidip geliyordu. Orada kaderini paylaştığı, kendisi gibi yetim birçok arkadaşı vardı… <o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:10.0pt;font-family:"Humanst531 BT","sans-serif"">Fazla sorunu olmadı burada…<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:10.0pt;font-family:"Humanst531 BT","sans-serif"">Öğretmeni <b>Metin Bey</b>, baba şefkati ile korudu hep <b>İlyas</b>'ı… Onu hep anladı… Özel ilgisini hiç esirgemedi…<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:10.0pt;font-family:"Humanst531 BT","sans-serif"">Sesi güzel olan <b>İlyas</b>, yanık bir türkü öğrenmişti. Öğretmeni müzik derslerinin sonlarında mutlaka <b>İlyas</b>'a o türküyü söylettirir, o hüzün dolu ezgiye diğer öğrencilerle birlikte eşlik ederdi…<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><b><i><span style="font-size:10.0pt;font-family:"Humanst531 BT","sans-serif"">Akşam oldu kuşlar döndü yuvaya…<o:p></o:p></span></i></b></p> <p class="MsoNormal"><b><i><span style="font-size:10.0pt;font-family:"Humanst531 BT","sans-serif"">Sen gittin de dönmüyorsun sılaya<o:p></o:p></span></i></b></p> <p class="MsoNormal"><b><i><span style="font-size:10.0pt;font-family:"Humanst531 BT","sans-serif"">Hayırsız... Hayırsız....<o:p></o:p></span></i></b></p> <p class="MsoNormal"><b><i><span style="font-size:10.0pt;font-family:"Humanst531 BT","sans-serif"">Biter mi bu hasret bu hasret…<o:p></o:p></span></i></b></p> <p class="MsoNormal"><b><i><span style="font-size:10.0pt;font-family:"Humanst531 BT","sans-serif"">Biter mi bu dertler bu dertler…<o:p></o:p></span></i></b></p> <p class="MsoNormal"><b><i><span style="font-size:10.0pt;font-family:"Humanst531 BT","sans-serif"">Biter mi söyle…<o:p></o:p></span></i></b></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:10.0pt;font-family:"Humanst531 BT","sans-serif"">dizeleri, öğretmeni ve arkadaşlarını çok etkiler, içleri burkulurdu… <b>İlyas</b>'ın bu şarkıyla sitemlerini, anlatmak istediklerini öğretmeni de arkadaşları da az-çok anlamışlardı…<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:10.0pt;font-family:"Humanst531 BT","sans-serif"">Veda gününde son kez bu şarkıyı söylerlerken sınıf gözyaşı denizine boğulmuş, hıçkıra hıçkıra ağlamışlardı…<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:10.0pt;font-family:"Humanst531 BT","sans-serif"">Ama bir gerçek vardı, o gerçeği yalnız <b>Metin Öğretmen</b> ile kendisi biliyordu… O da yetiştirme yurdunda büyümüş, oradan öğretmen okuluna geçip öğretmen olmuştu…<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><b><span style="font-size:10.0pt;font-family:"Humanst531 BT","sans-serif"">Metin Öğretmen</span></b><span style="font-size:10.0pt;font-family:"Humanst531 BT","sans-serif"">le <b>İlyas</b> arasındaki empatik yaklaşımın nedeni bu idi… Her ikisinin de kaderleri bir noktada kesişiyordu. Her ikisi de yetim büyümüşlerdi…<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:10.0pt;font-family:"Humanst531 BT","sans-serif"">Ortaokula iki yıl devam etti <b>İlyas</b>… Ardı ardına iki yıl sınıfta kalınca okuldan ve yurttan ayrılmak zorunda kalmış, dört yıl önce ayrıldığı kasabaya, dede ve ninesinin yanına dönmüştü…<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:10.0pt;font-family:"Humanst531 BT","sans-serif"">Eve geldiğinde <b>Zehra Nine</b>'si yer yatağında hasta yatıyordu. İyice çökmüş ve yüzü solmuştu… Üzerindeki giysiler dört yıl önceki giydikleriydi. Buruk bir sevinçle öptü ninesini… Bir zamanlar annesi, babası ve kardeşi ile birlikte yaşadığı bu eve dönmek; az-çok yine de mutlu etmişti onu… Çünkü dedesi ve ninesi yeterdi ona… Amcaları da İstanbul'a taşınmışlardı…<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:10.0pt;font-family:"Humanst531 BT","sans-serif"">Bir zamanlar cıvıl cıvıl sesler olan bu geniş bahçedeki ıssızlık çok tuhafına gitmişti… Ama alışmak zorundaydı…<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:10.0pt;font-family:"Humanst531 BT","sans-serif"">Birkaç gün aylak aylak dolaştı kasabada <b>İlyas</b>… Arkadaşları ya bir işe girmiş çalışıyorlar; ya da ortaokula devam ediyorlardı. Giderek aylaklıktan ve yalnızlıktan sıkılmaya başlamıştı.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:10.0pt;font-family:"Humanst531 BT","sans-serif"">Bir akşamüzeri <b>İlyas</b>, yatalak ninesine su vermeye çalışırken dedesi heyecanla içeriye girdi, <b>İlyas</b>'a:<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><i><span style="font-size:10.0pt;font-family:"Humanst531 BT","sans-serif"">- Artık yeter boş boş gezdiğin, sana iş buldum, çayocağında çalışacaksın</span></i><span style="font-size:10.0pt;font-family:"Humanst531 BT","sans-serif"">, dedi…<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><b><span style="font-size:10.0pt;font-family:"Humanst531 BT","sans-serif"">İlyas</span></b><span style="font-size:10.0pt;font-family:"Humanst531 BT","sans-serif"">, sevincinden o gece uyuyamadı.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:10.0pt;font-family:"Humanst531 BT","sans-serif""> </span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:10.0pt;font-family:"Humanst531 BT","sans-serif"">Sabah erkenden evden ayrılıp, çarşıda hükümet konağına yakın bir yerde bulunan üç katlı bir işhanına girdiler…<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:10.0pt;font-family:"Humanst531 BT","sans-serif"">Hemen ilk katta, merdiven ayağında idi çalışacağı çayocağı…<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:10.0pt;font-family:"Humanst531 BT","sans-serif"">Dedesi, yeni patronu <b>Vedat</b>'la tanıştırdı <b>İlyas</b>'ı… <b>Vedat</b>, 30-35 yaşlarında eli-yüzü temiz olup kılık kıyafetiyle titiz birine benziyordu. Saçlarını briyantinle taramıştı.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:10.0pt;font-family:"Humanst531 BT","sans-serif"">Meşrubat kasalarının üzerine oturup birer çay içtiler birlikte…<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:10.0pt;font-family:"Humanst531 BT","sans-serif"">Patronu <b>Vedat</b>, <b>İlyas'</b>ın yüzhatlarına bakıp, <b><i>“bu Japonlar'a benziyor”</i></b> dedi, daha <b>İlyas</b>'ın adını sormadan… <o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:10.0pt;font-family:"Humanst531 BT","sans-serif"">Gülerek:<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><i><span style="font-size:10.0pt;font-family:"Humanst531 BT","sans-serif"">- Sana bundan sonra Japon, desem daha iyi olur,</span></i><span style="font-size:10.0pt; font-family:"Humanst531 BT","sans-serif""> dedi… <b>İlyas</b>, bu lakaptan hoşlanmadı, ama ses de çıkarmadı.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:10.0pt;font-family:"Humanst531 BT","sans-serif"">Dedesi <b>'eti senin, kemiği benim'</b> dedi <b>Vedat</b>'a ve çekti, gitti.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:10.0pt;font-family:"Humanst531 BT","sans-serif"">İlk günlerdeki acemiliklerini çabuk atlattı, <b>İlyas</b>… Çay taşımayı, bardak yıkamayı, temizliği, müşterilerle diyaloğu çabuk öğrendi…<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:10.0pt;font-family:"Humanst531 BT","sans-serif"">İşhanındaki işyeri sahipleri onu <b>'Japon'</b> diye tanımışlardı. Sesleniyorlardı ona üst katlardan:<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><i><span style="font-size:10.0pt;font-family:"Humanst531 BT","sans-serif"">- Japon, üç çay…<o:p></o:p></span></i></p> <p class="MsoNormal"><i><span style="font-size:10.0pt;font-family:"Humanst531 BT","sans-serif"">- Soda soğuk olsun…<o:p></o:p></span></i></p> <p class="MsoNormal"><i><span style="font-size:10.0pt;font-family:"Humanst531 BT","sans-serif"">- Geç kalma…<o:p></o:p></span></i></p> <p class="MsoNormal"><i><span style="font-size:10.0pt;font-family:"Humanst531 BT","sans-serif"">- Dönüşte marka getirmeyi unutma…<o:p></o:p></span></i></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:10.0pt;font-family:"Humanst531 BT","sans-serif"">Arada sırada takılırlardı…<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><i><span style="font-size:10.0pt;font-family:"Humanst531 BT","sans-serif"">- Sevgilin var mı Japon?..<o:p></o:p></span></i></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:10.0pt;font-family:"Humanst531 BT","sans-serif"">Patronu onun çalışırken çevik ve azimli oluşunu gördükçe seviniyor, memnun oluyordu… Çok konuşuyordu ama <o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><b><span style="font-size:10.0pt;font-family:"Humanst531 BT","sans-serif"">İlyas</span></b><span style="font-size:10.0pt;font-family:"Humanst531 BT","sans-serif""> için fark etmezdi…<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:10.0pt;font-family:"Humanst531 BT","sans-serif"">İlk cumartesi akşamı çayocağını birlikte güzelce temizlediler… İşleri bittikten sonra, patronu yeşil yeni bir on lirayı masanın üzerine attı…<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><i><span style="font-size:10.0pt;font-family:"Humanst531 BT","sans-serif"">- Al, Japon bu haftalığın, dedene teslim et, sakın boş yere harcama, öğreneceğim ne yaptığını, ona göre…<o:p></o:p></span></i></p> <p class="MsoNormal"><b><span style="font-size:10.0pt;font-family:"Humanst531 BT","sans-serif"">Vedat</span></b><span style="font-size:10.0pt;font-family:"Humanst531 BT","sans-serif"">'ın bu babaca yaklaşımı <b>İlyas</b>'ın yüreğini serinletmiş, ustasını sevmeye başlamıştı.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:10.0pt;font-family:"Humanst531 BT","sans-serif"">Birlikte çıktılar işhanından…<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:10.0pt;font-family:"Humanst531 BT","sans-serif"">Yolda patronundan ayrılan <b>İlyas</b>, eve doğru adımlarını hızlandırdı…<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:10.0pt;font-family:"Humanst531 BT","sans-serif"">Dedesi evde yoktu. Kapıyı açtı heyecanla… Ninesi yer yatağında uyukluyordu… Kısık gaz lambasını açtı, aydınlandı içerisi biraz…<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:10.0pt;font-family:"Humanst531 BT","sans-serif"">Ninesi, gözlerini açtı, yavaşça…<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:10.0pt;font-family:"Humanst531 BT","sans-serif"">Ninesinin yanına uzandı İlyas, bir elini açtı, on lirayı koydu.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><i><span style="font-size:10.0pt;font-family:"Humanst531 BT","sans-serif"">- Bak nine, bu haftalığım on lira… Sende dursun…<o:p></o:p></span></i></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:10.0pt;font-family:"Humanst531 BT","sans-serif"">Ninesi kırık bir sesle söylendi:<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><i><span style="font-size:10.0pt;font-family:"Humanst531 BT","sans-serif"">- İstemem oğlum</span></i><span style="font-size:10.0pt;font-family:"Humanst531 BT","sans-serif"">, dedi… <i>Ne yapayım ben parayı, sen kazandın, sen harca…<o:p></o:p></i></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:10.0pt;font-family:"Humanst531 BT","sans-serif"">Para, İlyas'la ninesinin birleşen avuçları arasında sıkışıp kalmıştı.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:10.0pt;font-family:"Humanst531 BT","sans-serif"">Fazla konuşmadılar… Uyuklamaya başlarken düşünüyordu <b>İlyas</b>…<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:10.0pt;font-family:"Humanst531 BT","sans-serif"">Hayatında ilk kez para kazanmıştı… Çalışarak helal lokma yiyecekti. Mazide kalan çok şeyi unutmuş, ilk kez mutlulukla tanışıyordu…<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:10.0pt;font-family:"Humanst531 BT","sans-serif"">Hayat, hiçbir şeyi hazır vermemişti <b>İlyas</b>'a…<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:10.0pt;font-family:"Humanst531 BT","sans-serif"">Zaten herkese de vermek zorunda değildi.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:10.0pt;font-family:"Humanst531 BT","sans-serif"">Ona temiz kullanması için görünmeyen bir defter uzatıyordu…<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:10.0pt;font-family:"Humanst531 BT","sans-serif"">İlk sayfasında <b>'kaderini kendin yaz'</b> öğüdünü bilmiyordu…<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:10.0pt;font-family:"Humanst531 BT","sans-serif"">Ama, yeni adını çok iyi öğrenmişti <b>İlyas</b>…<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:10.0pt;font-family:"Humanst531 BT","sans-serif"">O, yeni adı;<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:10.0pt;font-family:"Humanst531 BT","sans-serif"">Japondu, JAPON!...<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><b><i><span style="font-size:10.0pt;font-family:"Humanst531 BT","sans-serif"">1996, İstanbul, Gaziosmanpaşa<o:p></o:p></span></i></b></p> <p class="MsoNormal"><b><i><span style="font-size:10.0pt;font-family:"Humanst531 BT","sans-serif"">Sevgiyle kalın.<o:p></o:p></span></i></b></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:10.0pt;font-family:"Humanst531 BT","sans-serif""> </span></p>