HABER MERKEZİ
“DESTEKLEMELER YETERSİZ VE ZAMANINDA VERİLMİYOR”
Tarımın ikinci plana itildiğini, toprağın önemsizleştirildiğini, gıda da dışa bağımlı hale geldiğimizi ifade eden Demirkıran açıklamasında şunları söyledi; “Gübre, mazot, tohum başta olmak üzere artan tarım girdi maliyetlerine karşın, üreticinin ürününün karşılığını alamaması hem çiftçi sayısını azaltıyor hem de ekilen alanları küçültüyor. Tarım arazileri, 2002–2019 döneminde 26,5 milyon hektardan 23 milyon hektara düştü. Çiftçiyi üretimden uzaklaştıran bir diğer önemli factored yanlış uygulanan ve yetersiz olan destekleme sistemi. Artan maliyetlere rağmen çiftçiye sağlanması gereken desteklerin, mevzuatta öngörülen milli gelirin yüzde 1’lik tutarın çok altında kalması, mevcut desteklemelerinde usul yönünde hatalı olması, desteklemenin çiftçiye ulaşmamasına neden oluyor. Bu durum çiftçinin tarlasını, ürününü ve ekmeğini her geçen gün azaltıyor. 2002 yılından 2019 yılına tarım ve hayvancılık ihracatı dolar bazında% 214 artarken aynı dönemde ithalat artışı % 490 olarak gerçekleşti.”
TARIMDA YAŞANAN SORUNLARA ÇÖZÜM ÖNERİLERİ;
* Her şeyden önce, tarım sektörüne hakettiği önem verilmeli, üvey evlat muamelesi yapılmaktan vazgeçilmeli.
* Sıfır vergi ve sıfır faiz ile üretim desteklenmelidir.
* Gıda arz güvenliğini, milli güvenliğin birbileşeni olarak Kabul edilmeli ve tarım sektörüne yönelik politika ve uygulamalar bu hassasiyetle hayata geçirilmeli.
* Tarım alanlarının, çayır ve meraların, su kaynaklarının korunmasına yönelik ciddi önlemler alınmalı, imar aflarına tarım alanlarının betonlaştırılmasına son verilmeli.
* Gıda enflasyonu ile mücadele için kısa vadeli dış ticaret önlemleri ile tarım sektörü daha fazla yıpratılmamalı, tarım sektöründeki sorunlarda erinleştirilmemeli.
* Kamusal desteklerden tarım sektörünün hakkı verilmeli. Tarımsal desteklerin etkinliği için, bütüncül bir yaklaşımla ciddi önlemler geliştirilmeli.
* Tarımda yapısal önlemleri hayata geçirecek şekilde kısa, orta ve uzun vadede yapılacakları içeren tüm paydaşların katkı ve görüşleri ile kapsamlı plan hazırlanarak hayata geçirilmeli.
* Yaş meyve ve sebzede ulaştırma süreçleri iyileştirilmeli. Bu ürünlerdeki fire oranlarını azaltmak ve nihai tüketime sunulan ürün arzını arttırmak için önlemler geliştirilmeli.
* Lisanslı depoculuk sistemi geliştirilmeli. Böylece uzun sure saklanabilen tarım ürünlerinin depolanmasına ve derin bir piyasada ticaretine imkân verilmesi sağlanmalı.
* Üretici birliklerin tedarik zincirindeki fonksiyon payını artıracak politikalar oluşturulmalı.
* Köyde yaşayan nüfusun sosyo ekonomik yapısı iyileştirilmeli en iyi şartlarda faydalanabileceği sağlık, eğitim ve diğer sosyal alanlar kurulmalıdır.
* Tarımı, tarımsal sanayi ile birlikte geliştirmeli ihracı yapılan ürünleri hammadde olarak değil katma değeri daha yüksek olan işlenmiş ürünler olarak yapılmalıdır.
* Tarımsal sanayi ile tarım nüfusuna atıl zamanlarda istihdam olanağı sağlanmalıdır.
