Başlık “Cezayir” bir ülke adı olsa da benim telefonla görüştüğüm 1946 yılında arkadaşının tabancasında çıkan kurşunla hayatını kaybeden “Ormancı” türküsüne konu olan Gevenes Köyü muhtarı olan Tevfik Cezayir’den başkası değil. Herkesin sevdiği ve dinlediği “Ormancı” türküsünün gerçek ölen muhtarın torunu muhtar Necati Cezayir’i telefonla aradım ve onun anlatmasını istedim. Ancak torun halen olayın tazeliğini yaşar gibi köye gelen kahvesine gelen ziyaretçilerin sorularına cevap vermemek için o kahveden uzak kalmaya çalışıyorum, kusuruma bakmayın dedi. Bende araştırdıklarımı siz okurlarımıza aktarmak istedim. Muğla’nın Gevenes Köyü şimdi ki adı Çaybükü olarak biliniyor. Köy Muhtarı Tevfik Cezayir’li en yakın arkadaşı (Bay Mustafa) Mustafa Şahbudak ile 1946 yılında dama masasında oyun oynadıkları sırada “Sarı Mehmet” lakaplı orman memuru Mehmet gelir. Yangın Evrakı’nın İlçeye götürülmesi için Muhtar’dan bekçi ister, o da bekçiyi gönderemem acil olan seçim sonuçlarıdır demesinden sonra tartışma çıkar. Mustafa Şahbudak tahammül edemez ve tokat atar. Köylüler ormancıyı kahvenin arkasına alır ancak oradan bağırarak küfürler savurur Şahbudak dayanamaz ormancının üstüne yürür. Ormancı Mehmet kamasını çıkarıp Bay Mustafa’yı kolundan yaralar. Muhtar ikinci defa vurmaması için elini tutar. Fakat Mustafa belinden çıkardığı tabancanın tetiğine basmıştır. Ormancı Mehmet İn kaçmaya başlar amacı öldürmek değil kaçmasına engel olmaktı. Fakat Mustafa Şahbudak kaza kurşunu ile yakın arkadaşı Tevfik’i vurmuştur. Muhtar kan kaybından ağırlaştığı bir sırada yakın arkadaşı Mustafa’yı çağırarak “Ben ölüyorum hakkını helal et” dediği söylenir. Gevenes Köyü’nde yaşanan bu olay Değirmenci pisili Tahir usta “Ormancı Türküsü” tarafından bestelenerek bu güne erişmiştir. Ben yaşanan olayı torunu Muhtar Necati Cezayir’den dinlemek için telefonla görüştüm ama ısrarcı olmadım. Not: Bir iddia masanın değil masa üstündeki dama taşlarının yere düştüğü söylenir. Ormancı Türküsünü okuyalım. Çıktım Belen Kahvesine Baktım Ovaya, Bay Mustafa Çağırdı Da Dam Oynamaya. Ormancı Da Gelir Gelmez Yıkar Masaya, Söz Anlamaz Ormancı Çekmiş Kafaya. Aman Ormancı Yaktın Ormancı, Köyümüze Getirdin Yoktan Bir Acı. Köyümüzün Suları Hoştur İçmeye Üstünde Köprüsü Var, Gelip Geçmeye. Ormancı Da Beni Vurdu Hiç Mi Hiçine Yazık Ettin Ormancı Köyün İki Gencine, Aman Ormancı Yaktın Ormancı, Köyümüze Getirdin Yoktan Bir Acı. Gireniz'in Ortasında Değirmen Döner, Değirmenin Suları Dağından İner. Mustafa'ya Atılan Kurşun Tevfik'e Değer Tevfik'imin Acıları Yürekler Deler Aman Ormancı Yaktın Ormancı, Köyümüze Getirdin Yoktan Bir Acı.