Murat ARKAN
Çalıştığımız veya faaliyette bulunduğumuz işte bizim asli görevlerimiz olsa da işi bir başkasına devretmek galiba bizim huyumuzda var. Bizim adetimiz olmuş bana göre. Eğer o işi yapmak istemiyorsan ver istifanı başka biri hem istihdam edilsin, hem de o işi seven veya yapan biri gelsin. Geçen günlerde çok enteresan bir olayla daha karşılaştım. Annem bana
-“Oğlum bizim kapıcı kendine kapıcı tutmuş haberin var mı?”
-“Yok anne, haberim yok.”
-“Hatta o tutulan kapıcı da kendisine kapıcı tutmuş”
-“İyi ya işte anne, küp kök kapıcı olmuş”
-“Küp kök kapıcı ne oğlum? Sen iyi değilsin, hemen evlendireceğim seni”
İlk başlarda anneme inanmadım ama daha sonra araştırmalarıma göre bizim apartman kapıcısı, kendine kapıcı tutmuş, o tutulan kapıcı da kendisine bizim apartmanda çalışmak üzere başka bir kapıcı tutmuş. Yani apartmanda 3 kapıcı istihdam ediliyor. Artık bizim esas kapıcı herhalde işsizlik var, ben de istihdam yaratayım da ekonomiye biraz katkım olsun diye düşünmüştür. Nasıl düşünmüşse ben fazla düşünmemek için esas kapıcıya bir şey sormadım, zaten şok olduğumdan dolayı soramadım. Matematikte 3√1=1, bu küp kök 1 yine bire eşit yani. Bizim kapıcının küp kökü yine kapıcı. Yeni bir meslek bulmanın mutluluğuyla o günüm çok huzurlu geçti. Küp Kök kapıcılık. Aslında bu meslek varmış da benim haberim yokmuş, iyi olmadığımı da anladım. Bu arada nikah salonu nerede hemen evlenmek istiyorum.
