sen bu sokağı benimle adımla
lütfen yanımdan ayrılma
çünkü ben sana geldikçe kendimden gidiyorum
ben kendimi sende tanıdıkça kendimi sende biliyorum
sokağın ardı arkası hep akşam
şaşırdım ne yapsam, nerelere saklansam
sıklıkla uğradığım hayal kırıklarım var benim
sebebini sen sor, ben söylerim,
bütün geceleri hayra yor, beni yorma, üşenirim
üşürüm her vakit, üşümelerim meşhurdur benim
sabaha karşı bir üçgenin dik açılarını merak ederim
böyle deli huylarım var benim…
iklimler karışsın birbirlerine saçların gibi
saçların serilsin üstüme yorganım gibi
gözlerin hiç ayrılmasın peşimden, gözyüzüm olsun
dağlar eteklerini toplasın gelsin, demdir bu
denizler dalgalarını sakinleştirsin…
sen bana gel, ben kendimi sende bileyim
duysun dostlar, duysun düşmanlar
düğündür, bayramdır bu!
seni sevmek demek
bir bakıma yeryüzünü yeniden keşfetmektir
ayı dünyaya, dünyayı aya indirmektir,
düzenin altını üstüne getirmektir
bir vakit olup gökyüzüne çıkmak
bir vakit olup yeryüzüne bakıp, fena bulmaktır…
