Yıl 1962, Aylardan Eylül ya da Ekim. Çiçeği burnunda bir ortaokul öğrencisiyim Keşan’da başka ortaokul yok Gün; Çarşamba günü öğleden sonra 25 kuruşu olanlar, haydi sinemaya! Çekirdekçi Salih Aga, Sinema kapısı önünde koluna taktığı çekirdek camekânıyla …..bir ileri bir geri gezinip durmakta "Başlıyoor!... Başlıyooor!" diye bağırmakta “DOKUZ DAĞIN EFESİ-Fikret Hakan-Serpil Gül” “BERDUŞ:Zeki Müren-Turan Seyfioğlu-A.T. Tekçe- Feridun Karakaya-Kadir Savun-Nubar Terziyan ........................ve daha bir çok figüran Sinemanın tahtadan dış kapısı üstündeki ...tahta panoya yapıştırılmış film afişlerinden …..Namık Kemal Caddesi’ne bakmakta Tarihi kokulu bu sokağa, sinema hoparlerinden Zeki Müren’den Müzeyen Senar’dan ………..şarkılar yayılmakta Tahta iskemlelerde boş yer yok Sinemanın alçacık balkonu bile dopdolu Bahar ve Gamsız Gazozları …………..…. “Pat! Pat!” diye patlamakta Kavrulmuş kabak çekirdekleri körpe dişlerin arasında çıtır çıtır çıtırdamakta Gündöndü çekirdeği henüz görünmüyor ortalıkta Tahta iskemleler gıcır gıcır gıcırdamakta Öğrenciler ..merakla gözlerle beyaz perdeye bakmakta Beklenen an geldi perde arkasından ard arda gelen …………..….....üç “gong” sesi Toprağa düşen yağmurun gülü açtırdığı gibi ……açtırıverdi sahnenin güvez perdesini Alkışlar çınlatıyor içeriyi Ve kararan sinemanın makinist dairesinden beyaz perdeye uzanan ……….yoğun bir ışık huzmesi Birden bizi sinemaya getiren …… Nezir Balkan Öğretmen’in sesi: -Sessiz olun, kesin gürültüyü! Perdede …gelecek filmlerden parçalar gösteriliyor tek tek Bilet kesen Cevat Işıklar ………... elindeki gece feneriyle arada, kapıdan içeri bakıyor çekingen, ürkek Filmin adı FOSFORLU CEVRİYE Perde üzerinde oyuncuların adları Başrollerde … Neriman Köksal ve Orhan Günşiray adı Diğer oyuncular “esas çocuk”la “esas kız’ın” ………………..yardımcıları Kitipiyoz, Camgöz, Fosforlu Cevriye Bazı oyuncuların filmdeki lâkapları Filmde, insanın yüreğini yakan bir türkü “Karakolda ayna var… Kız kolunda damga var… Gözlerinden bellidir Cevriyem …………Sende kara sevda var Mariye de fosforlum/Sende kara sevda var! Film, ruhuma nakşediyor sanki … Yıllar geçti hala aklımda bazı sahneleri Demek ki sinemalar da canlı varlıklar (!) ………… bütün kültür değerleri gibi Yaşatırsan yaşar her biri Bu kırmızı kiremitli tek katlı binayı ……… yaşatamadık gitti Onun yerinde kocaman bir aparman boy veriyor şimdi… Kent Müzesi’nde yaşatabilsek bari!