Çocuğunuzu koşulsuz sevdiğinizi, sizin için değerli olduğunu hissettirin. Sevginiz bir başarı elde ettiğinde daha görünür iken, başarısızlık durumlarında arka planda kalmasın. Başarısızlık durumlarını genellemeyin ve kişiselleştirmeyin. ‘Sen başarısızsın’ demek yerine ‘bu sporda iyi olmayabilirsin, ancak başka bir spora yönelebilirsin’ şeklinde destekleyici olun. Düzenli ve tutarlı bir yaşam sürdürmesini sağlayın. Bazen canınız sıkkın olabilir, bu tür durumlarda öfkenizi ona yansıtmayın, daha önce izin verdiğiniz bir şeye, sebepsiz yere izin vermemezlik yapmayın. Duruma göre değişken kararlar yerine, sınırlarınızın belirli olduğu kararlar vermeye özen gösterin. Bireyselleşmesini destekleyin, özgüven gelişimini sağlamlaştırın, kendi başına adım atmaktan korkmasın. Zamanını iyi yönetmeyi, sosyal ilişkililer kurmayı öğrenmesine yardımcı olun. Eğitim vb. sebeplerle bir süre uzaklaşması gereken durumlarda yoğun kaygı hissetmemesi için oldukça önemli. Pozitif geribildirimde bulunun, çocuklar takdir edilmeye ihtiyaç duyar, tıpkı yetişkinlerin de duyduğu gibi. Bunu şımartmak olarak düşünmeyin, dozunu ayarladığınız sürece, çocuğunuz mutlu bir tatmin duygusu hissedecektir. Çocuğunuzla sohbet içinde kalmaya özen gösterin, günlük hayatta yaşadığı iyi ya da kötü şeyleri size anlatmak için istekli ve rahat hissetmeli. Yaşadığı olayları onun bakış açısından dinleyin ve empati kurarak anladığınızı hissettirin. Bir karar alırken mutlaka fikrini sorun, seçimler yapmasına fırsat tanıyın. Yaşıtlarıyla, okul arkadaşlarıyla kıyaslamayın, gelişimine saygı duyun, sürekli mükemmel olmak zorunda hissetmemeli, adım atmaktan ve hata yapmaktan korkmamalı. Bu kaygı uzun süreçte performans ve sınav kaygısına sebep olabilir. Çocuğunuzun cesareti kırılmasın, hayal kırıklığı yaşamasın diye sürekli tedbirler alıyor olabilirsiniz. Uç derecede koruyucu ya da otoriter olmamaya dikkat edin. Kimi zaman hata yapmak da öğreticidir, üstesinden geldiği zorlukları hatırlamak onu güçlendirir. Mutlu olduğu anları hatırlamasını sağlayacak etkinlikler yapabilirsiniz. ‘En mutlu hissettiğim 5 anım’, ‘Kendimde sevdiğim 5 özelliğim’ gibi etkinlikleri birlikte yapabilirsiniz, bu sayede birlikte verimli bir zaman dilimini de paylaşmış olursunuz. En önemlisi siz de mutlu olmayı öğrenin. Çocuklar ebeveynlerinin duygularını anne karnından itibaren hisseder. Ebeveynleri mutsuz olan bir çocuk tam anlamıyla mutluluğu tadamaz. Sizin anlamaz diye düşündüğünüz çoğu şeyin çocuklar farkındadırlar. Çocuğunuzla ‘biz arkadaş gibiyiz’ ilişkisi değil, ebeveyn ilişkisi kurun. Hayatı boyunca çok fazla arkadaşı olacaktır ancak anne ve babası yalnızca bir tanedir, aranızda bazı sınırlar olması doğaldır, karşılıklı ilişkinizde bunun farkındalığını sağlamaya özen gösterin.